ΠΟΙΗΣΗ

Jan Jacob Slauerhoff (1889-1936):

Σημαντικός Ολλανδός ποιητής. Σπούδασε ιατρική στο Άμστερνταμ και εργάστηκε ως γιατρός στο ναυτικό,  στις ολλανδικές αποικίες της Άπω Ανατολής  και, αργότερα, στη Νότια Αμερική. Η αδύναμη υγεία του τον ανάγκασε να γυρίσει πίσω στην Ολλανδία αρκετές φορές. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του και κατά την παραμονή του στην Ολλανδία και στην Ιταλία, όπου διέμενε για  ανάρρωση, δημιούργησε το εκτενές ποιητικό του έργο, μερικά μυθιστορήματα και διηγήματα.

Ο εξερευνητής

Αγαπούσε τη γη για την οποία είχε μπαρκάρει.

Την αγαπούσε, όπως μια γυναίκα τον μυστικό ερχομό .

Τη σκεφτόταν βαθιά κι ονειρευόταν

στο κατάστρωμα έξω μπροστά και όπως η πλώρη σηκωνόταν.

Ένιωθε σαν να κινιόταν  ήδη

κάτω από μακρινούς ορίζοντες όπου κοιμόταν,

ενώ το πλοίο, αφρίζοντας ανάμεσα στα νερά του αποχωρισμού, επιτάχυνε

προς τη γέννηση που ερχόταν. 

Αλλά το να κείτεται εκεί, εξερευνημένη, φαινόταν προδοσία. 

Κανένας σιωπηλός κρυφός δεσμός δε συνέδεε τους δύο.

Ευχήθηκε να την καλύψει πάλι - πολύ αργά:

Κείτεται εκτεθειμένη σε όλους. Δεν είχε άλλη επιλογή

από το να συνεχίσει να ταξιδεύει, άσκοπα και έρημος. 

Και χωρίς πάθος - άδειος, μέσα σε άδειες θάλασσες.

 

De ontdekker

Hij had het land waarvoor hij scheepging lief, Lief, als een vrouw 't verborgen komende. 

Er diep aan denkend stond hij droomende Voor op de plecht en als de boeg zich hief

Was 't hem te moede of 't zich reeds bewoog Onder de verten, waarin 't sluimerde,

Terwijl 't schip, door de waterscheiding schuimende, Op de aanbrekende geboort' toevloog.

Maar toen het lag ontdekt, leek het verraad.

Geen stille onzichtbare streng verbond hen tweeën. Hij wilde 't weer verheimlijken - te laat:

Het lag voor allen bloot. Hem bleef geen raad Dan voort te varen, doelloos, desolaat.

En zonder drift - leeg, over leege zeeën.

 

The Discoverer

He loved the land he had embarked for,

Loved it, like a woman the secret coming.

Deeply thinking of it, he was dreaming

On the foredeck out in front and as the bow was rising

He felt as if it was already moving

under distant horizons where it slumbered,

while the ship, foaming through the parting waters, sped towards the breaking birth.

But lying there discovered, it seemed treason.

No silent hidden cord linked up the two.

He wished to cover it up again - too late:

It lay exposed to all. He had no choice

But to keep sailing on, aimlessly and desolate.

And without passion - empty, across empty seas.

                                                                                                                                                                   Φούντα Μαριάννα

Νέα

Αυτός το πεδίο είναι κενό.

Ετικέτες

Η λίστα ετικετών είναι κενή.