ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
David Abulafia:
Γεννημένος το 1949, είναι ένας από τους πιο αναγνωρισμένους Άγγλους ιστορικούς με εξειδίκευση στην Ιστορία των χωρών της Μεσογείου κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Από το 2000 είναι καθηγητής Μεσογειακής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Υπήρξε Πρόεδρος του Τομέα Ιστορίας στο Κέιμπριτζ, ενώ εξελέγη μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου το 2008. Είναι επίσης μέλος της Βρετανικής και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας. Το βιβλίο του Η μεγάλη θάλασσα έγινε εμπορική επιτυχία στην Αγγλία αμέσως μόλις κυκλοφόρησε, ενώ απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές από ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο.
Η μεγάλη θάλασσα
Για περισσότερα από 3.000 χρόνια, η Μεσόγειος υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του παγκόσμιου πολιτισμού. Η μεγάλη θάλασσα είναι η πρώτη πλήρης ιστορική μελέτη για τη διαχρονική περιπέτεια των λαών της Μεσογείου από την εποχή της ανέγερσης του μυστηριώδους ναού στη Μάλτα, γύρω στο 3.500 π.Χ., ως σήμερα. Ο Αμπουλάφια περιγράφει τις πόλεις που άσκησαν ιδιαίτερη επίδραση ή ταυτίστηκαν με συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους – πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια, η Βενετία και η Θεσσαλονίκη. Αποδίδει την ακμή τους στην ικανότητά τους να γίνονται κέντρα συνύπαρξης πολλών διαφορετικών λαών, θρησκευμάτων και εθνικών ταυτοτήτων. Παρουσιάζονται επίσης πληθυσμοί και προσωπικότητες που προσδίδουν ζωντάνια και αμεσότητα στις ευρύτερες εξελίξεις που αναφέρονται στο βιβλίο: οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι προσκυνητές που κατευθύνονταν ανατολικά, ξεκινώντας από την Ισπανία του 12ου αιώνα, βασιλείς της Σικελίας, Οθωμανοί σουλτάνοι και ναύαρχοι από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την τσαρική Ρωσία. Το βιβλίο αναφέρεται σε όλη την έκταση της Μεσογείου, από το Γιβραλτάρ μέχρι τη Συρία, από τη Γένοβα μέχρι την Τυνησία, δίνοντας έμφαση στη σύγκρουση και την αντίθεση, εθνική, γλωσσική, θρησκευτική και πολιτική. Γίνεται έτσι κατανοητό πώς η Μεσόγειος έγινε «πιθανόν ο πιο κατάλληλος χώρος για αλληλεπίδραση πολιτισμών και λαών σε ολόκληρο τον πλανήτη».
Ανδρώνη Ελένη
